Każdy z nas miał pewnie w życiu wielokrotnie niepohamowaną ochotę na szybkie przekąski, węglowodany lub używki. Tego typu zachowania występują, gdy spada poziom cukru we krwi. Nasz mózg nie ma „paliwa”, przez co silna wola przestaje na jakiś czas istnieć. Takie jedzenie zapewnia szybką ulgę, ale przy niedoborze chromu metabolizm organizmu zwalnia i poziom cukru we krwi jest niestabilny. Przez co będziemy czuli zmęczenie, ból głowy oraz nerwowe zachowanie. Niestabilny poziom cukru we krwi długoterminowo obciąża trzustkę, co w konsekwencji wpływa negatywnie na metabolizm i krążenie krwi. Stan ten prowadzi do zespołu metabolicznego (wczesnej fazy cukrzycy), w którym to występują: nadciśnienie, podwyższone lipidy we krwi, insulinoodporność, sylwetka jabłka oraz zakłócenie zdolności organizmu do regulacji poziomu cukru we krwi. Warto suplementować organiczny chrom z drożdży, który jest bardzo dobrze przyswajalny i pomaga w stabilizacji poziomu cukru we krwi.

Skąd nasz organizm czerpie energię? Mózg i komórki nerwowe wykorzystują glukozę, natomiast mięśnie i tkanki są w stanie wytwarzać energię również z innych źródeł. Regulacja poziomu cukru we krwi odbywa się przy udziale dwóch hormonów wytwarzanych w trzustce: insuliny i glukagonu. Nadmiar glukozy z krwiobiegu zostaje usunięty i magazynowany jako glikogen w wątrobie i tkance mięśniowej. Po wchłonięciu glukozy przez komórki, poziom cukru we krwi obniża się i trzustka przestaje wytwarzać insulinę. Po jakimś czasie, gdy komórki znów potrzebują energii, trzustka rozpoczyna produkcję glukagonu, który uwalnia zmagazynowany glikogen, inicjując tym samym szybką transformację do glukozy. Jeżeli poziom cukru we krwi jest regulowany optymalnie, to posiłek powinien w zupełności zaspokajać nasze potrzeby energetyczne na jakieś 4-5 godzin, co najwyżej z małą przekąską.

Insulina ma do odegrania kilka ważnych ról w organizmie, a mianowicie: magazynowanie nadwyżek kalorii (tkanka tłuszczowa), przechowywanie magnezu w komórkach, ta zdolność zostaje osłabiona wraz z insulinoodpornością, przez co rośnie ryzyko dużej utraty magnezu wraz z moczem. Skoncentrowany w komórkach magnez powoduje rozkurcz mięśni, stąd, przy jego niedoborach występują skurcze i mrowienie w mięśniach oraz nadciśnienie (zwężenie naczyń krwionośnych). Insulina również obniża poziom cukru we krwi. Szybka, niezdrowa przekąska powoduje gwałtowny wzrost cukru we krwi, przez co trzustka wydziela znaczną ilość insuliny, dzięki czemu część energii może się przedostać do komórek. Podwyższony poziom insuliny powoduje nagły spadek cukru we krwi i ponownie odczuwany jest szybki głód i zapotrzebowanie na energię. To tak, jakby dolewać paliwa bezpośrednio do ognia, co spowoduje nagły wybuch płomienia, który ulegnie szybkiej redukcji. Przy niezdrowym trybie życia pojawia się insulinoodporność i problem z przenikaniem glukozy do komórek. Wtedy występuje podwyższony poziom cukru we krwi i insuliny. Następnie pojawiają się problemy ze zdrowiem, chwiejność nastrojów, zmiana wagi ciała, problemy z krążeniem, etc. Należy zwrócić uwagę, iż w początkowym stanie insulinoodporności, wyniki badań laboratoryjnych poziomu cukru we krwi mogą być prawidłowe.

Również osoby szczupłe, o normalnej wadze ciała powinny uważać, jeśli procentowa zawartość tłuszczu jest zbyt wysoka względem tkanki mięśniowej, taki stan jest określany jako TOFI (szczupły na zewnątrz, tłusty wewnątrz). Osoby z obwodem pasa powyżej 88 cm (kobiety) oraz 102 cm (mężczyźni) mają znacznie podwyższone ryzyko chorób związanych z trybem życia. Tłuszcz w krwiobiegu występuje w postaci: wolnych kwasów tłuszczowych, trójglicerydów oraz cholesterolu. Jeśli mamy do czynienia z insulinoodpornością, to insulina nie jest w stanie utrzymać tłuszczu wewnątrz komórki, przez co nadmiar wydostaje się do krwiobiegu. Wtedy wątroba zwiększa produkcję negatywnego cholesterolu LDL i trójglicerydów, jednocześnie zmniejszając ilość korzystnego cholesterolu HDL (usuwa szkodliwe tłuszcze z krwiobiegu). W konsekwencji dochodzi do wzrostu tłuszczy we krwi i osadzania się ich wewnątrz ścianek naczyń krwionośnych, zwiększając tym samym ryzyko chorób serca i układu krążenia. Towarzyszący podwyższonej insulinie niedobór magnezu oraz zatrzymywanie sodu w nerkach (sól) doprowadza do nadciśnienia tętniczego, poprzez zwiększenie objętości krwi. Ok. 50% ludzie cierpiących na nadciśnienie, to osoby odporne na insulinę.

Stany zapalne w organizmie zależą od zawartości lipidów w diecie. Jeśli w pożywieniu dominuje mięso (kwasy omega 6), to mamy do czynienia z czynnikiem promującym stany zapalne. Kwasy omega 3 hamują stany zapalne w organizmie. Podwyższona insulina wpływa na metabolizm tłuszczy w diecie, przez co sprzyja infekcjom. Osoby insulinoodporne często mają problemy ze stawami, mięśniami i chronicznym stanem zapalnym. Infekcje generują znaczną ilość wolnych rodników, które niszczą komórki. Wolne rodniki utleniają cholesterol, przez co doprowadzają do arteriosklerozy. Podwyższony poziom insuliny wpływa negatywnie również na układ hormonalny. U kobiet jajniki zaczynają produkować więcej hormonów męskich (androgenów), co zakłóca równowagę hormonalną, owulację i płodność oraz doprowadza do pojawienia się nadmiernego owłosienia (typu męskiego). Zespół metaboliczny (zespół X) u chłopców może doprowadzić do niewielkiego rozrostu gruczołów sutkowych, otyłości trzewnej, nadpobudliwości i problemów z koncentracją.

Istnieją różne rodzaje cukrzycy: typ 1 (insulinozależna) – choroba autoimmunologiczna, układ odpornościowy atakuje komórki trzustki, które wytwarzają insulinę; typ 2 (niezależna od insuliny) – choroba związana ze stylem życia i dietą, jej wczesny etap zwany jest zespołem metabolicznym; ciążowa – występuje podczas ciąży i mija po porodzie; wtórna – po długotrwałym przyjmowaniu kortykosterydów lub przy zapaleniu trzustki; typ 3 – prowadzi do rozwoju cukrzycy typu 1 lub 2, jest schorzeniem mózgu, związanym z zaburzeniami neurologicznymi, chorobą Alzheimera. Jeśli występuje podwyższony poziom cukru we krwi, zostaje on wydalony z moczem, przez co występują takie objawy jak: nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu, zmęczenie, utrata apetytu, świąd narządów płciowych, infekcje skóry i błon śluzowych.

Wracając do chromu, jest on obecny we wszystkich błonach komórkowych i jądrze komórkowym. Jego ogromne stężenie znajduje się w łożysku. Noworodki mają relatywnie dużą ilość chromu, która w pierwszych 10 latach życia zostaje zredukowana. Płód zużywa znaczna ilość chromu, przez co ciężarna może mieć jego niedobór, dlatego może odczuwać niepohamowaną ochotę na słodycze. Duża ilość chromu znajduje się w mózgu, stąd w sytuacji deficytu występują takie objawy jak: migreny, zmęczenie, problemy z koncentracją, zawroty głowy, niepokój, bezsenność, niepohamowany apetyt na słodycze i używki, omdlenia, zaburzenia widzenia, ataki paniki, a nawet depresja.

Mózg ma duże zapotrzebowanie na energię, dlatego zużywa ponad połowę węglowodanów przyjętych z pożywienia. Również serce, jako szybko pracujący mięsień potrzebuje dużo energii, braki chromu w tym organie powodują: kołatanie serca, zaburzenia jego pracy, potliwość, skurcze i napięcie mięśni. Podczas znacznego wysiłku fizycznego dochodzi do dużej utraty chromu, gdyż w komórkach nie jest wytwarzana wystarczająca ilość energii (chrom ma powinowactwo do kwasu mlekowego i z nim się wiąże). Wątroba także nie może funkcjonować prawidłowo bez chromu, gdyż jest on potrzebny do produkcji lecytyny (tłuszcz biorący udział w obniżaniu poziomu lipidów we krwi). Nadmierne spożycie słodyczy eliminuje z organizmu witaminę C oraz chrom. Niedobór chromu negatywnie wpływa na funkcjonowanie nadnerczy (stres) oraz aktywność białych ciałek krwi, czyli układ odpornościowy, który ma obniżoną skuteczność w eliminowaniu patogenów. Ilość chromu wydalanego wraz z moczem, wzrasta wraz z wiekiem. Przyswajanie chromu promuje witamina C, natomiast obniża przetworzony cukier. Chrom ma również istotny wpływ na jakość spermy, rozwój płodu i dziecka. Chrom możemy znaleźć w takich produktach jak: herbata, kakao, suszone morele, mak, małże, migdały, fasola, ananas, szpinak, marchew, brokuły, chleb żytni.

W związku z tym, iż poziom otyłości w Polsce ciągle rośnie, także ilość osób z zespołem metabolicznym i cukrzycą, należy zwrócić szczególna uwagę na swoją dietę i tryb życia, aby w porę wyciągnąć wnioski i zareagować. Jeśli chcą państwo sprawdzić stan swojego ciała na poziomie komórkowym, braki mineralne, pasożyty, patogeny, stany zapalne i choroby w organizmie, zapraszam na biorezonans w Gabinecie Lemon Tree.

                                                                                                                                                                 Anna Lemańska, Gabinet Lemon Tree

                                                                                                                                                                 Nadnoteckie Echa nr 1/1238/05.01.2021 r.